Ben
Manisa kırsalında
Yetmiş yedi yaşında
Yetişkin bir zeytin ağacıyım
Ne gelene bakarım
Ne gidene
Ürün verir dururum
Sıkılır yağ olurum
Gelenler gider
Ben yerimde dururum
Çektiğimi ben bilirim
Ve de yakınların
Bir de Allah bilir çektiğimi
Ben gelen gidene değil
İşime bakarım
Ben ürün veririm
Çünkü ben kökü toprakta
Başı göklerde
Genç bir zeytin ağacıyım
Görmeyenlerin
Görmezlikten gelenlerin aklına şaşarım
Üretim der
Barış der
Dayanışma der dururum.
Kökleri derinlerde bir zeytin ağacıyım
Güvercinlere tünek olurum
İstersen yaşarsın
Ben istiyorum
Biliyorum
Ne can eskir
Ne ten
Ne de benim olan bu beden
Eskimez sen istemezsen
Umutları tutunacak dalların olur
Umutların yapacaklarındır
Köklerindir yaptıkların
Ne can eskir
Ne ne ten
Ne de bu beden
Sen istemezsen
Mustafa Pala
Facebook Yorum
Yorum Yazın