GÖLGEYLE KUCAKLAŞMA

Şenlik havasındayken her şey

Ham bir neşe ve coşkuyla yılları geçirdin

Ne zaman rengi griye döndü günlerin,

Işığı solmaya durdu evrenin,

Fark ettin ki bu kadar değil, bir şey daha olmalı

Tüm bildiklerinden başka

Bir yer daha olmalı vardıkların dışında

Mademki dünyaya geldin; bilmek istedin

Hakikati arzu ettin ve acıların son olmasını

Bedelini ödemelisin o halde hakikatin

Binlerce yıldır yüzüne yapışmış duran maskelerini çıkarma karşılığında

Biriktirdiğin tüm borçları ödemeyi göze almalısın

Yarattığın ne kadar ıstırap, bozduğun ne kadar denge, kırdığın ne kadar kalp varsa

Dışarıda gördüğün çürümüş her şeyin sende bir karşılığı var anla

Uykuya daldığın o uzun zamanlar boyunca  

Bekledin, bekledin, bekledin yalancı bir kuytuda

Oysa sen ona yürümeyince o sana gelemezdi bilmedin

Suskun iradenle, yatay dalgaların gelgitleriyle ömür tükettin

Ayağa kalkman için gelen her misafiri geçiştirdin

Sana söylemek istedikleri sözü, kulağı kapalı dinledin

Acı ilaçları vardı kiminin, büyük bir şefkatle sana sunduğu

Yaraların derinken ve çare sunulmuşken görmedin

Tüm soruların tek bir yanıtı var, uzakta değil

Dostun da, yok, düşmanın da yoluna çıkan

Her şey seni sana armağan etmek için

Dönenip duruyor etrafında gölgen, seninle buluşmak için                                   

Hesapları kapat, dışarıda sandığın, sandığından da yakın

Soyun kabuğa ait ne varsa, ayağını sürüyerek taşıdığın

Tüm griler, -mış yaşamlar, acı ilaçlar, değişken anlar

Bir varmış bir yokmuş kadar rüya

Rüya içinde bir boşluk her şeyi hakikat yapan

Senin bütünlük içinde ayağa doğruluşundur

Sade- hakikati onurlandıran.

Emel Eva Tokuyan