Son yıllarda, “ben”in hep “biz”in önüne konulduğunu biliyor ve görüyorum. Yıllar önce, Manisa'daki Elginkan Vakfı Eğitim Merkezi’nde kurslara katılmıştım. “Beden Dili” öğretmenim olan Müjde Ker Dinçer’in Kişisel İmaj kitabı hoşuma gitmiş bir çırpıda okumuştum. Kitaba sunuş yazısı yazan Mümin Sekmen bu kısa ve özlü yazısında ne diyor bakın.:”Türkiye 1980 sonrasında hızlı bir değişim ve yoğun bir rekabet ortamına girmiş bulunmaktadır. Artık kurumsal yardım yerini kendi kendine yardıma, kitlesel mücadele yerini kişisel mücadeleye bırakmıştır. Bu yeni döneme “kendi başının çaresine kendin bak çağı” diyebiliriz.” diyor. Denilen “gemisini kurtaran kaptan” biçiminde özetlenebilir. Gemisini kurtaran mutlu olur, ya kurtaramayanlar. Kurtaramayanlar batsın mı?.. Toplum hızla bencilleşiyor. Herkes söze “ben” diye başlayıp, “ben” diye noktalıyor. “Biz” diyenlerin sayısı azalıyor.
“İçimizdeki Biz” Doğan Cüceloğlu’nun bir kitabının adı. Kitaptan bir bölümü sizinle paylaşmak istiyorum. Ancak siz zaman bulursanız kitabın tümünü okuyun. Doğan Cüceloğlu da “Bence” diyor: “Bence, 21. yüzyılda insanlığın en önemli bilinçlenmesi, yaşamın bütünü içinde nasıl birbirimize bağımlı sürekli bir etkileşim yumağı içinde bulunduğumuzu keşfetmek olacaktır. Sürekli etkileşim içinde olduğumuzun bilincine varınca “Biz”in farkına varmış oluruz. Bu bilinç dışarıda değil kendi içimizdedir. Bireysel yaşamımızda, aile yaşamımızda, iş yaşamımızda, toplum yaşamımızda, kısacası yaşamımızın her yönünde içimizdeki “BİZ”i temel almadıkça anlamlı, doyumlu, ve sağlıklı bir yaşam düzeni oluşturmamız olanaksızdır. Anlamlı, doyumlu ve sağlıklı bir yaşam, kaliteli bir yaşamdır. Ailede kalite, işte kalite, toplumda kalite, sürekli etkileşim yumağı içinde olduğumuzun farkında olan, BİZ BİLİNCİ’ne varmış kişilerin gerçekleştirebileceği bir olgudur. İçimizdeki BİZ kalite bilincinin temelidir.”
Gelişkin bireyler olarak, “Biz” demeye başladığımızda, gelişmenin hızlanacağını hızlanacağını göreceksiniz. Ancak, her şey “ben” üzerine kurulduğunda, toplum gelişmese de gelişenler olduğunu da biliyoruz. Bazıları gelişirken, bazılarının geride kalması, toplum içinde gelir düzeylerinin, yaşam kalitesinin farklılaşması, bir gün gelir toplumsal barışı tehdit etmeye başlar. O zaman da “ben” diyenlerin gelişmesini sürdürmesi ve koruması zorlaşacaktır.
Biz’i ben’in önüne koyabildiğimizde, hem biz hem de ben gelişecektir. İstenen de bu değil mi? Sanırım, “komşun açken tok yatma” denilmesinin özünde de bu var. Hep “ben” deme “biz” demeyi de öğren.
Ben diye başlama söze ne olursun.
Ben ben dedikçe sen yokolursun.
“İçimizdeki Biz” Doğan Cüceloğlu’nun bir kitabının adı. Kitaptan bir bölümü sizinle paylaşmak istiyorum. Ancak siz zaman bulursanız kitabın tümünü okuyun. Doğan Cüceloğlu da “Bence” diyor: “Bence, 21. yüzyılda insanlığın en önemli bilinçlenmesi, yaşamın bütünü içinde nasıl birbirimize bağımlı sürekli bir etkileşim yumağı içinde bulunduğumuzu keşfetmek olacaktır. Sürekli etkileşim içinde olduğumuzun bilincine varınca “Biz”in farkına varmış oluruz. Bu bilinç dışarıda değil kendi içimizdedir. Bireysel yaşamımızda, aile yaşamımızda, iş yaşamımızda, toplum yaşamımızda, kısacası yaşamımızın her yönünde içimizdeki “BİZ”i temel almadıkça anlamlı, doyumlu, ve sağlıklı bir yaşam düzeni oluşturmamız olanaksızdır. Anlamlı, doyumlu ve sağlıklı bir yaşam, kaliteli bir yaşamdır. Ailede kalite, işte kalite, toplumda kalite, sürekli etkileşim yumağı içinde olduğumuzun farkında olan, BİZ BİLİNCİ’ne varmış kişilerin gerçekleştirebileceği bir olgudur. İçimizdeki BİZ kalite bilincinin temelidir.”
Gelişkin bireyler olarak, “Biz” demeye başladığımızda, gelişmenin hızlanacağını hızlanacağını göreceksiniz. Ancak, her şey “ben” üzerine kurulduğunda, toplum gelişmese de gelişenler olduğunu da biliyoruz. Bazıları gelişirken, bazılarının geride kalması, toplum içinde gelir düzeylerinin, yaşam kalitesinin farklılaşması, bir gün gelir toplumsal barışı tehdit etmeye başlar. O zaman da “ben” diyenlerin gelişmesini sürdürmesi ve koruması zorlaşacaktır.
Biz’i ben’in önüne koyabildiğimizde, hem biz hem de ben gelişecektir. İstenen de bu değil mi? Sanırım, “komşun açken tok yatma” denilmesinin özünde de bu var. Hep “ben” deme “biz” demeyi de öğren.
Ben diye başlama söze ne olursun.
Ben ben dedikçe sen yokolursun.
Facebook Yorum
Yorum Yazın